En weer kreeg ik post van mevrouw van den Berg, ook al zat ik daar eerlijk gezegd niet op te wachten. Blijkbaar blijft ze mijn blog lezen. Dat is haar goed recht.
Hoewel ik eigenlijk niet verlegen zit om contact met haar, schreef ze toch dingen die mij tot nadenken stemden. Daarom ben ik zo vrij haar te citeren:
‘Ik kan wel merken dat u nog midden in het leven staat. Wellicht is dat ook de reden dat u Els uit het oog bent verloren?’
Ik kan mij voorstellen dat die vraag niet alleen bij mevrouw van den Berg, maar ook bij anderen is opgekomen. Het antwoord is ‘nee’.
Het kon niet anders lopen dan het is gelopen, toen ik van de man scheidde, wiens broer met mijn ex-schoonzus Els Stam was getrouwd.
Zij schreef ook: ‘Al dat gejakker over Gods aardbodem, dat kan toch niet goed zijn voor een mens?’
En toen dacht ik: wat leuk, dat nu eindelijk eens iemand verwoordt wat ik denk zolang ik me kan herinneren!
Ik wil mevrouw van den Berg daarom uitnodigen mij in elk geval haar wijsheden niet te onthouden!
Inspirerend!
Plaats een reactie