In tijden niet meer zo gelachen!
Gisteravond, in De Gouden Haan, vertelde mijn ex-schoonzus Els over haar belevenissen van de afgelopen tijd.
Nou, ik noem het liever capriolen!
Je bent zo oud als je je voelt, zeiden we tegen elkaar.
Ik ving een glimp op van de kok.
Typisch zo’n man die er uit ziet als Pjotr of Peter, maar die dan bijvoorbeeld Leander blijkt te heten.
Een naam die je niet verwacht bij zo iemand.
Zo iemand die niet opvalt en onmisbaar is.
Zo iemand die niet te koop loopt met zijn kwaliteiten en zijn vak tot in de puntjes beheerst.
Zo iemand die de keuken niet uitkomt om complimenten in ontvangst te nemen.
We hebben weer genoten van je stamppot, Leander!
Mevrouw Stam 
Plaats een reactie