Derrie

Het was gezellig druk, gistermiddag in de speciale matinee van restaurant De Gouden Haan. Lekker gegeten!
Maar opeens ontstond er een toestand en was er derrie.

Ik was de eerste die er over uitgleed en in een poging mij te ontwijken, ging Els mij achterna.

Ik dacht echt dat ze er in bleef, toen ze niet opstond.
Maar het liep allemaal goed af.

Thuis heb ik gelijk mijn mooie mantelpakje gewassen.
Mijn leesbril hield zich op 30 graden gelukkig goed, anders had ik dit niet kunnen typen.

Vanavond zijn Els en ik vroeg naar De Gouden Haan gegaan: het was er alsof er niets gebeurd was.
We hebben heerlijk gegeten, ook al zat de schrik er nog goed in.

Zowel Els als ik schrokken bij elk onverwacht geluid; we waren beiden op ons hoede.
Zeker omdat we wisten dat we, mocht dat nodig zijn, het vege lijf nooit zouden kunnen redden, met onze nog pijnlijke ledenmaten.

Misschien moeten we maar niet meer naar de matinees gaan, Els!
Die trekken blijkbaar een ander soort publiek.