Onnavolgbaar

Els komt gehavend van het wad – godzijdank alleen fysiek – en begint te vertellen.
Ze houdt niet meer op.
Ik luister.
We lachen.
We lachen ons de tranen in de ogen.

En zo gaat het al dagen!

Els kan dat zo goed.
Ze begint bij M, maakt een sprong naar H, bereikt A en maakt de cirkel op onnavolgbare wijze rond naar Z.
Of ze blijft hangen bij X, na een totaal onverwachte wending.
Of begint bij B en blijft bij B, zonder dat je dat aan ziet komen.

Ik sta er steeds weer van te kijken.
Ik maak dat soort dingen nooit mee.