We zaten buiten, op deze toch nog onverwacht mooie avond.
De dochter van een oud-buurvrouw was komen buurten.
Gezellig.
Hier te kort, daar te lang.
Ze vertelde.
Ze vertelde, vertelde, vertelde en vertelde.
Ze vertelde zonder haar stem te verheffen.
Ik vond het allemaal helemaal niet leuk voor haar.
,,Wat een ……., ………..!”, zei ze.
,,Buurvrouw!”
Buurman.
Aan de andere kant van de heg.
Of het wat minder kon.
Hij voelde zich gekwetst.
Plaats een reactie