,,De uitlaatgassen zijn ze gewoon en het aroma van de mest, daar kunnen ze niet tegen. Belachelijk!’’
Man naar mijn hart, denk ik.
,,Laten we hier in het Noorden gewoon onszelf blijven en genieten van de geur en de natuur.’’
Mijn ex-schoonzuster Els komt de tent uitgestommeld met de afwas.
We hebben een Wereldontvanger en toch kan ik het niet verstaan.
Gelukkig loopt ze snel door.
,,Niet zeuren. Makkelijk genoeg,’’ meent een man.
En dan een vrouw: ,,Ik erger me altijd dood aan al die westerlingen. Ze kopen een huis, dat staat een groot deel van het jaar leeg, omdat de dames en heren blijven zeuren dat ze een zo-mer-huis-je willen.’’
,,In de oorlogswinter ben ik hier naar toe komen lopen, vanuit Rotterdam, met mijn moeder.’’
De man woont er nog steeds.
,,Niet allemaal wegzetten, die westerlingen,’’ zegt hij.
,,Zo, alles is weer lekker aan kant,’’ zegt Els.
Mevrouw Stam 
Plaats een reactie