Afgang

Je kunt de gekste dingen meemaken in je leven.
Er zijn van die mensen, die lopen er gewoon tegenaan.

Die vertellen daar in geuren en kleuren over.
Ze voeren je mee.

Dat heb ik nooit, dacht ik gisteravond.
Ik zou niet weten hoe.

Ik hoef nooit naar het begin van een verhaal te zoeken.
Ik hoef nergens uit te kiezen.

Ik was in gedachten verzonken op de bank van de buurvrouw.
Weer eens wat anders op een doordeweekse dag.

,,Afgaan,’’ zei mijn buurjongen van acht.
Zijn moeder had het geluid van de televisie uitgezet en teletekst opgeroepen.
Blijkbaar om haar zoon duidelijk te maken dat het bedtijd was.

Op een of andere manier voelde ik me aangesproken.
Ik was blij dat hij naar boven ging.

,,Afgaan,’’ herhaalde hij zorgvuldig toen hij de trap op liep.

,,Met g h .’’