Diepvries

Als je niet kunt lezen, is dat echt een handicap.
Ik weet niet of het niet kunnen lezen zonder bril dat benadert.
Ik betrapte me op de gedachte dat dat minstens zo erg is.
En misschien wel erger.

Diepvries gegeten.

Op televisie zei een vrouw dat het haar niet zoveel uitmaakte, wat ze at.
,,Al is het vijf broden en twee vissen.”
Ze stond op het punt om in Afrika goede werken te gaan verrichten.
Ik had liever de dagvangst uit de Noordzee op mijn bord gehad, dan de drab die blijkbaar – daar houd ik het maar op – te lang in de oven stond.

Op de radio hoorde ik een man – zeker vijf jaar jonger dan ik – vertellen dat hij maar op de muur hoeft te kloppen, ‘buurman, kom me helpen’ hoeft te roepen en hulp is onderweg.
Hij woont in een flat voor 50-plussers.
Ik niet.

Ik zou er zo kunnen gaan wonen.
Want is niets mis met mijn oren; ik neem de telefoon op als die nog geen fractie van een seconde heeft gerinkeld.
Ik zou er dus zo kunnen gaan wonen, want er is niets mis met mijn gehoor.

,,Waarom doe je dat dan niet?’’

Ik zei tegen mijn ex-schoonzuster Els Stam dat er werd aangebeld.
Dat ik haar nog wel zal bellen.