Vanavond ga ik er eens voor zitten. Met een kop koffie.
Hier valt niets te vieren.
Toen mijn ex-schoonzuster Els Stam dat van de week tegen mij zei, schrok ik.
De bomen staan in bloei.
Toen ik een keer uit het raam keek, zag ik een man in een verbleekte rode broek zijn rode auto wassen.
Ik zag ook een man die het niet lukte achteruit in te parkeren.
Een zwaaiende peuter.
Een postbode, aan de overkant. Blijkbaar met een pakje voor een van de andere buurtjes.
Ik weet gewoon niet of ik haar direct gelijk had moeten geven.
Mevrouw Stam 
Plaats een reactie